"Dünkü Ankara'ya tepeden bakarken içinde bir yer şiltesi ve bir basma yorgan duran bir oda düşünüyordum; şilteye uzanmak ve yorganı başıma çekmek yarı ölmek için...
Bugünkü Ankara karşısında ava çıkarılmış bir seter gibi enerji keyif bataryası kesilmiştim; canlı neşeliydim; koşmaya iş görmeye zevk sürmeye kendimde sonsuz bir kudret taşkın bir istidat buluyordum." Refik Halid Karay
