Hikâye çok sade. Achiel (Aşil) işsizlik ve hastalık sigortasından yardım alıyor coşkulu bir güvercin yetiştiricisi - her gün günlüğüne yazıyor - Achiele bir tiyatro karakteri olarak Woyzek'e benziyor ama dil olarak o kadar şiirsel değil. Achiel hayal kurmuyor felsefe yapmıyor; bunların sonucu olarak da sevgilisini öldürmüyor. Ama hastalığıyla sevecen ve amansız bir şekilde boğuşması Woyzek'in suda yaptığı yolculuğuna benziyor ta ki boğulana kadar. Tiyatro metninin günlük gerçeklikten daha üst düzeye taşınması bu sadelik ve netlikten geçiyor. Onun öyküsünü bir anıdan çıkarıp evrensele taşıyan da bu. Taşlaşmış ruhumuza atılan küçük bir çizik. Achiel yaşamın bir köşesinden ortaya çıkarılan eşsiz bir mücevher bir elmas parçası."
