Turgenyev’in başyapıtı Babalar ve Oğullar, insanlık tarihinin hiç bitmeyen çatışmalarını ele aldığı için eskimeyen bir eserdir. Babalar ve Oğullar, kuşak çatışmasını merkeze koyar: Yeni, eskiyle çatışır; geleneksel, modernle; muhafazakârlık, devrimcilikle. Bu bitmek bilmeyen mücadelede, romanın sıra dışı kahramanı nihilist Bazarov’un acımasız eleştirilerinin karşısında, onu anlayamayan “baba” figürü vardır; baba oğul arasında geçen diyaloglar dönemin fikir ayrılıklarının örneğidir. Her şeye rağmen hiç kopamayacak olan baba ve oğul bağı, sizce nasıl bir denge sağlayacaktır?
