Kütüphaneci Marina'nın iyi bir fikri vardı. Neden sadece ünlü yetişkinlerin yaşamöyküsü yazılsın? Her yaşam değerli bir öyküdür
ve kendi öykülerini yazmak çocukların da hakkıdır. O halde işe girişme zamanıdır. Kütüphanedeki çocuklar ikişerli gruplara ayrılır ve birbirlerinin yaşamöyküsünü araştırmaya başlarlar. Peki ya Aziza ve Beata gibi çok farklı ülkelerde büyümüş çocuklar birbirlerinin öyküsüne ulaşabilecekler midir?..
