BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ...
HAYAT KISACA BÖYLEYDİ.
BAZEN VAR OLUYORDUN BAZEN DE YOK...
Ancak bazen hayallerinde büyüttüğün insanın tam karşısına dikilsen de ne sen görünürdün ne de hislerin...
Adeta görünmez oluverirdin.
İşte o an yokluğun en derinden yaşandığı andı.
Ben de öyleydim.
Hayatımı bir odada yalnız başıma tüketirken birilerinin anılarında var oluyordum.
Fakat bir gün isyankâr ruhum şaha kalkıp kendini gösterdiğinde
fırtınalara göğüs germeye çalışan bir papatya oluverdim.
MADEM GİDİYORDUM
HAYATI SONUNA KADAR YAŞAYACAKTIM.
SEVECEK GÜLÜMSEYECEK YENİ ŞEYLER ÖĞRENECEK
VE YENİ DOSTLAR EDİNECEKTİM.
**
