Gözde renk yerde mevsim yaratan yedi güneşin altındaYarısı madde yarısı ruh öyle bir dünyaydı mekân...Kilimi yeşil çayır çatısı gök kubbeden obaydı;Sesi Orhun Nehri akışlı rengi akbuğdaydı;Dört yanı alkımlı çevreni yaydı mekân.Yaprak hışırdaşır kanat sesi duyulurAlageyik koşuşlu sır ormanlarında;Zümrüt Hüma uçuşlu semalarındaÖzgür nefesiydi bereketi biteği.Geçit vermez demir dağlarınınYollarına yazılırdı bir destan...Bengütaşını yontan adsızın;Aşkına savaşan ilkeli kızın;Ozanlar sesi ıklığ kopuzun;Kadim yurduydu o mekân.Ezelden geleceğe mirasıydıOngun bahar yağmurlarınınSularında yıkanan Oğuz'un...Bir mekân ki o Bengibozların;Savruk yeleli beyaz doru ve alGüz rüzgârıyla yarışan ala atların;Ruhundan süzülüp yeniden doğanKımız memeli şahlanan kısraklarınŞairin Davet'ini alıp önceki asırlardanSilinmez izler bırakıp "Uzak Asya'dan"Dağlarına gün değimi vardığı Anadolu'ydu...İçinde korkusuz Kan Turalı'lar nice delikanlılar;İnce Belli Banuçiçek Sarı Selcen Çalı Kuşu Alçin'ler;Ağam hey! Kaşları yay yüzleri ay nice güzeller vardı...
