Herkesin sakındığı gözde kusura bahane diye gösterilen bir kısa çöp kimse bıraktığı yerde bulamıyor üstüne titrediğini. Kadim sırrı açık etmiyor kuşlar çocuklar en iyi yanılmayı biliyorlar hâlâ. Ama neyse ki kokular var yüzü kırışmayan bazı duygular. Sonra sanrı ve zehir ölüm ile toprak hem de bir ağaca dönüşerek. Balyoz mu ezip un ufak eden bizi bir çift göz mü yoksa? Artık yanımızda olmasalar da görebilir miyiz sevdiklerimizi hızla dönen atlıkarıncada?
