Dünyanın çivisi çıktı. Her gün daha da çoğalıyor, hızlıca ve sinsice aramızda geziyorlar.
Korumakta ve yaşamakta zorlanıyoruz. Bazen bir çocuğu bazen bir hayvanı bazen bir ormanı...
Çürümüşlük her yerde. Nefesleri kokuyor. Alabiliyor musun?
Şimdi sen... Yolu aydınlıktan olan. Karanlıkla beslenerek, yerinden çıkan bu çivileri öylece izleyecek misin? Yoksa eline aldığın bir çekiçle yeniden dönsün diye dünya, sağlam bir darbe mi indireceksin?
Karar Senin.
