Çoruh Nehri bugün barajlar ve HES’lerle tarumar edilmiş halde, anılarda yaşayan delişmen hallerinden azade, aksak bir şekilde akıyor. Halbuki kadim zamanlardan beri Erzurum’un Mescit Dağları’ndan doğup Batum’a kadar uzanan hatta yegâne ulaşım bu kayıklarla yapılıyordu. Taner Artvinli tarihe karışmış bu mecranın tarihsel bir etnografisine girişiyor.
Alaska’dan Meksika’ya, Volga’dan Yangtze’ye insanlar binlerce yıl boyunca nehirlerde taşımacılık yaptı. Nehirler yalnızca akışlarıyla kayıkları değil, içinden aktıkları toprakları mesken tutmuş toplulukları da şekillendirdi. Suyun tabiatı her yerde olduğu gibi Çoruh’ta da bir yaşam dünyasının temel çerçevesini teşkil ediyordu.
Artvinli, Çoruh’un Artvin için hayatiyetini anlatırken yalnızca nehri değil, nehri çevreleyen karayollarının da yüz elli yıllık tarihini çıkarıyor. Artvin’e şeklini veren ulaşım ağlarının 19. yüzyıldan günümüze bir tarihini çıkartırken, şehrin ve kültürünün de geçirdiği değişimleri gözler önüne seriyor.
