"Dedem Korkut gelüben şazılık çaldı bu Oğuz-nameyi düzdi koşdı böyle didi.
İmdi kanı didüğüm big erenler
Dünya menüm diyenler
Ecel aldı yir gizledi
Fani dünya kime kaldı
Gelimli gidimlü dünya
Ahır son uçı ölümlü dünya"
| Dede Korkut anlatıları Antheus'un toprağı gibi bizi kendimize çağıran kadim kültürümüzün sesi olmakla birlikte; Dünya edebiyatındaki anlatı geleneği için de çok önemli bir numune kaynaktır. Giderek robotlaşan ve makineleşen çağımız insanı; bu büyük kaynaktan beslenerek içindeki insanlık tohumunu merhamet ve iyilik yeteneğini yeniden yeşertme ve geliştirme şansına her zaman sahip olacaktır. |