kadın sorunları üzerine yazıyor. Kadının sosyal hayattaki konumlanışı, geleneksel, töresel değerlerle ilişkisi ve ceberut iktidar odaklarının dışlayan, ötekileştiren, kadınlık değerlerini hiçe sayan tutumuna itiraz eden bir yaklaşımla tiyatro sanatında sözünü söylüyor. Yazar, her üç oyununda da, bireysel yaşantıları,
toplumsal bağlamı ve nedenselliğini göz ardı etmeden dramatik ve trajik boyutu ile bütünlüklü olarak
tartışmaya açıyor.
Anlattığı konuda, olay kişileri derinlikli ve gerçeğe yatkın. Dili sade ve anlaşılır. Politik bir tutumla yazıyor Tuğcu. Toplumsal sorunları birey ve toplum üzerinden tartışmaya açarken eleştiri, mizah ve ironiyi yazarlık tavrı olarak öne çıkarıyor.
