Evine giren polislerden biri, Oğuz'un yatağının üzerinde 136. sayfası açık ve aşağıdaki satırların altı çizili bir kitap buldu bir kaç gün sonra. Kimmiş yazarı diye baktılar
gogıldan, uzakdoğulu bir herif çıktı. Ülkemizde pek seviliyormuş son zamanlarda...
"En çok acı verense, tüm dünya tarafından gözden çıkarıldığın hissidir. En ufak bir değerinin olmadığını düşünürsün. Sanki anlamsız bir kağıt parçasısındır ya da görünmez olmuşsundur. Avuç içlerini açıp baktığında karşı tarafı görecek gibi olursun; yalan değil, sahiden."
Ali Lidar, "Gerisi Hep Yalan" da insanın en çok kendi içine sürgün edildiğini hatırlatıyor.
Kayboluşların, yarım kalmış cümlelerin ve içimizde yankılanan sessizliklerin kitabı. Okudukça, unutmaya çalıştığımız duygular kapımızı çalıyor. Bazen bir gençlik anısı, bazen hiç kapanmamış bir yara olarak çıkıyor karşımıza. Ve biz fark ediyoruz: Hakikat sandıklarımızın gerisi hep yalan.
