“yum o güzel gözlerini
uzat üşümüş ellerini
sakla o masum yüreğini
zaman gibi sessizce uyu
bu dünya dipsiz bir kuyu”
Ninni bitti. Bebek uyudu. Bir şehir yok oldu.
Kavuşmak eylemi bir kuşun kanadında kaldı.
Aşıklar daha bir aşık oldu. İki kardeşi ölüm bile ayıramadı. Tek bir an, tüm yaşantımızın haritasını çizdi. Pusulası olmayan ömürlerimizin karıncalara bağlı kaderleri oldu. “Giden” böyle başladı.
