Söğüt ağacının aksine kendilerini bir çam ağacına, onun; sökülse de köklerinden yeniden doğan, daima dik kalan ve iliştirildiği yaban toprakları bile yadırgamadan benimseyen mevcudiyetine benzeten iki gezgin, Hasan Yılmaz ile Nihat Kaşıkçı; verdikleri iki yıllık aranın ardından, yeniden hayallerinin peşine düşüyorlar. Bu kez rotalarında Moğolistan ve Rusya Federasyonu var.
Bir şehri anlamanın en iyi yolunun o şehirde kişinin kendini kaybetmesinden, adımlarını sokaklarda özgür bırakmasından ve gerekirse şehrin dehlizlerinde kaybolmasından geçtiğini savunan serüvencilerimiz; her defasında araçlarıyla çıktıkları yollarına bu kez sırtlarına yüklendikleri çantalar ile koyuluyorlar. Tren vagonlarının camlarına yansıyan zorlu yolcuklarında bazen Kazak çadırlarındaki günlük yaşama dâhil olurken bazen çölde kaybolmanın gerilimini yaşıyor, bazen Şamanizm’in derinliklerini öğrenip aktarırken bazen de Kaban Gölü’nün sırrına eriyorlar.
Hasan Yılmaz ve Nihat Kaşıkçı; Güneşe Doğru adlı eserlerinde tarihin önemli isimlerinin acıklı hikâyelerine de yer vermeyi ihmal etmeyip eserlerinin öğretici yönünü beslerken okurlarına, katettikleri mesafelerin tozuna toprağına bulandıktan sonra yolun sonundaki manzaraların keyfini sürme imkânı sunuyorlar.
