Şavkı d’okununca ağaçlara eşsiz mavinin, zer dalında şiirlere boyanmış ak çiçekler. Mevla’m üleştirmiş güneşi sözcüklere. Kürecikler halinde, tat bulmuş meyveleri tefekkürün dilinde.
Aslında “Kayısı ağaçları çiçeklenip meyveye durdu.’’ yazabilirdim. Fakat sıradan sanılan yaşanmışlıkların, şairimizin tefekkür dünyasında nasıl derinlik kazandığını örneklendirmek istedim. Çünkü şairimiz kendisini kayısı misali güneşten bir parçaya benzetir. Onun “Şemspare’’ olduğu mahlasından bellidir.
Malatya’nın sevilen şairlerinden Refika Yıldırım’ın şiir çiçekleri, Hasbihâl ile okuyuculara ilk meyvesini vermiş bulunuyor. Bizim payımıza düşen, şiirlerin tadına vardıracak göz hakkını sonuna kadar kullanmak olacaktır.
Bari Tace
