Hatırlamak için onun bahçesinde olmak gerek. Onun bahçesinin çok uzaklarında olanlar için bir ışık yanmaz, bir rüzgâr esmez, bir kuş seslenmez. Bir şeyler ona ima etmez, işmar etmez. Yusuf’a (as) imtihanın en çetin anında Allah’ın yardımı, hatırlatması; onun kalbinin Allah ile olması, o hatırlamanın bahçesinde dolaşıyor olması ile ilgili değil miydi? Ömrü boyunca kulağını, ruhunu lahuti müziklerden, kâinatın muhteşem senfonisinden, merhametin insana kalbini hatırlatan nağmelerinden uzak tutmuş birinin, ezelde duyduğu o sesi hatırlaması mümkün mü? Dostun bahçesinden uzakta dost nasıl hatırlansın? Unutma uykularının deryasında boğulanlar, hatırlama kıyılarına nasıl ulaşsın?
