Ben yıldız yoklardım karanlıkta, incir ağaçları gülümserdi. Ve bir yarasa kapımızda, gece nöbetindeydi. Zaman, kim bilir ne zamandı... Hatta belki çocuktum. Susardım, sessizliğim şiirdi... Sen öyle uzaktan, acıta acıta bakardın bana. Gözlerin kömür kömürdü. Elimdeki gergefe gül işlerdim ben. Çünkü aşkın yaşı o zamanlar bir ömürdü. Zaman, kim bilir ne zamandı, hayat bahardı, hatta belki çocuktum. Büyüdükçe yaşamayı unuttum. …
Sıcacık, hayat dolu gençlik öyküleriyle, rengârenk yaşamların, eskimeyen sevdaların, çilek kokulu yılların ve küçük mutlulukların kitabı… Gençlik, insanın başına hayatta bir kere gelir. Ve hayat, sevince güzeldir.
