“Yaşamanın girdiğimiz her iki devresinde bir
anlık huzur aramak ne abes bir ümittir.
Biçare hayvan, sahibinin malı olmak
eziyetinden kurtuldu;
ama insanların işkencesinden kaçamadı.
İnsan, insanın canavarlığından nereye
sığınabiliyor ki bu emniyetli yeri o aciz
mahlûk keşfedebilsin?”
“Hüseyin Rahmi, komiği bir yerde
durdurmasını bildiği için güzeldir. Bunu bazen
adeta farkında olmaksızın yapar.
O zaman bir Meftun Bey’in, bir Raci’nin
gülmekten daha başka bir şeye, daha yüksek
bir şeye layık olduğunu anlarız.
O zaman sevmek ve acımak dediğimiz
mucizeli dünyaya gireriz.”
– Ahmet Hamdi Tanpınar -
