Yıllarca insanın ne ile yaşadığı öğretildi bize. Peki ya insan nasıl yaşardı? İnsanca yaşamak neydi? Kaç farklı posta bürünmüştü? Bugün yüzümüze hangi maskeyi takıyoruz? Olduğumuz kişi biz miyiz yoksa bu sadece görünen yüzümüz mü? Kaç yüzlüydük biz? Önümüze geçenin kuyusunu kazmaktan aynaya bakmaya fırsatımız olmuyor, ikiyüzlüler masum kalıyordu. Toplumsal çürüme, ahlaki çöküş, eğitimsizlik ve cahillik… Öylesine kötü insanlar olduk ki daha fazlası olamaz dediğimiz her şeyi, “yok artık” diyerek izledik. Ben çocuklarıma bu geleceği bırakmayacağım. Benim değil, senin de değil; hepimizin geleceği… Rastgele yaşamlara dokunuş ve farkındalık. İşte böyle bir amaçla çıkıldı bu yola. Hâlâ fırsatımız varken bir şeyler yapmalı. O halde soruyorum sana: Bunca karanlığın içinde aydınlığa çıkmadan nasıl yaşar insan?
