Joseph Campbell, görünüşte farklılık arz eden kültür ve gelenekler arasındaki birleştirici sembol ve metaforları bulma konusunda hakiki bir ustadır. Işık Mitleri’nde Campbell, Caynizm ve Hinduizm’den Budizm ve Taoizm’e kadar Hindistan ile Doğu Asya'nın büyük dinlerinin temelindeki ortak ilkeyi –aşkın Dünya Ruhu’nu– kendine has berrak ve mizahî üslubuyla inceliyor.
Dünya dinlerini karşılaştırmalı olarak inceleme serüveni, bir transatlantik gemisinde Jiddu Krishnamurti ile tesadüfen tanışmasıyla başlayan Campbell’ı, her kıtanın mitoloji ve dinleri derinden etkilese de en çok Asya’daki teolojiler karışımı büyülemiştir. Asya dinleri, mitin özünü kavramasında ona yepyeni kapılar açmıştır.
Işık Mitleri’nde Campbell, Doğu’nun temel felsefe ve mitolojilerini canlı örnekler ve hikayelerle hem birbirleriyle hem de Batı’daki ve Batılı bir din olarak gördüğü İslam’daki muadilleriyle kıyaslıyor; üstelik bu kıyasın düşündürdüğü en çetrefilli sonuçları mitler gibi merak uyandırıcı bir anlatımla sunarken kendine has o tipik coşkusuyla konusunun inceliklerini ve sırlarını da okurları için anlaşılır kılıyor.
