İzmirli düzlüklerini tanımadan yokuş yukarı ve yokuş aşağı yaşadığı hayatla hesaplaşmaya girişiyor; ama bu bir bakıma insanın kendi özü ve varlığıyla hesaplaşması değil midir? İzmirli hayatın cam kırıkları ve demir yongaları üzerinde yalınayak yürümeye çalışıyor ve sonunda "iyi bir hurda toplayıcı" oluyor. Belki de "olduğunu" sanmaya başlıyor. İzmirli değişik kurgusuyla dayattığı yeni bir okuma yöntemiyle "delifişek" bir roman.
