Bu sefer Blake. Hem de neredeyse çoğu yapıtından bir seçmeyle. C. Hakan Arslan yaptı çevirileri ve derlemeyi. Hem de yıllar önce. Kitap uzun çok uzun bir müddet yattı bir takım çekmecelerdeki dosyalarda. Sonra Hakan "Yahu yayınlasana şunu" dedi. Ben bile unutmuşum Blake'i. Hatırladığım böyle tuhaf ilimlere bulaşmış gravürleriyle şiirlerini süsleyen ayrıksı hafif ucube deli karabasanlarla uğraşan neredeyse sofu koyu Hıristiyan falan bir şairdi. Tabii bu hatırladığım ilk Masumiyet Şarkıları'nı falan okuduğum dönemden. Neredeyse yirmi beş yıl olmuş. Sonra Hakan'ın derlemesini yeniden okudum. Karşıma müthiş saf iyilikle dolu aydınlık insan gibi bir insan çıktı. Baca temizleyen çocuklardan bu dünyanın insana kötü davrandığından öyle olmaması gerektiğinden kuzulardan bulutlardan söz eden bir şair. Okurken neredeyse kurum yutmuş gibi oldum o karaşın küçük güzel gözlü oğlancıklar canlandı gözümün önünde. Bir kez daha ne kadar adaletsiz bir yer olduğunu düşünüp sinirlendim. Blake'i yeniden keşfettim. Belki siz de kendinizden bir şeyler bulursunuz bu Kaplan Şair'de.
LY
