Kapının art arda vurulmasıyla uyandı Bahadır uykusundan. Dışarıda bir çocuk feryat figan ‘Emine ablayı buldum!’ diye bağırıyordu. Üzerine hemen bir gömlek giyip çocukla beraber koşarak evden çıktı. Vardıkları yerde, yolun çok aşağısındaki bir yamaçta asılı şekilde sallanan belli belirsiz bir cisim gördü. Çocuk “Kestirme bir yol biliyorum. Keçilerimi hep bu bölgede otlatıyorum.” dedi. Beraber indiklerinde burunlarına gelen ağır koku sebebiyle Bahadır, üstünden gömleğini çıkarıp burnunu örtmek zorunda kaldı. Ağacın başına vardıklarında asılı olan şeyin bir ceset olduğunu anlayıp çocuğa “Gidelim burdan.” dedi.
Gittiler…
