|
Hayat çok basittir; yaşama pratiği o kadar da basit değildir. |
|
Aslında bunu anlamanın çok basit bir izahı var: |
|
Her ömür, bir mumdur; yanar, yanar ve geriye bir şey kalmaz. |
|
Doğarak aslında mumun fitiline bir kibrit çaktığımızın farkında bile değiliz. |
|
O andan itibaren yanmaya başlıyoruz. |
|
Yandıkça katı kısmımızın nereye gittiğini düşünmüyoruz bile! |
|
Işığımız bedenimiz üzerinde yanıyor. |
|
Yanıyor, yanıyor ve bitiyoruz. Bedenlerimiz mum gibi birden yok oluyor. |
|
Geldiğimiz gibi gidiyoruz. |
|
Yaşarken şekilden şekle giriyoruz, duygudan duyguya sürükleniyoruz. |
|
Hiçten hep’e geliyor; hepten, hiçe ulaşıyoruz. |
|
Var olduklarında böbürlenerek şımaranlar, |
|
yok olduklarında acıların en büyüğünü çekiyor. |
|
Var olmak, yok olmayı düşünmezken; yok olmak, var olmanın kapılarını açıyor. |
|
Onun için mum yanığı zamanların kıymetini bilelim! |
|
Kullanılan Reklam Mecraları : |
İnstagram : nirengi.yayinlari
