İki dize iki dize büyürdü göçmen çocukluğum
Rimbaud'nun gemisine binerdim Ali'nin terkisine
Davul tozu ve minare gölgesi içinde yaşamak
Benzer mi hiç kalbi kar kaldırmayanın endişesine
Bu yüzden ölüm korkusuyla avutuyorum gönlümü
Bu yüzden sazlığı özleyen ney gibi evime dönüp
Anamın saçında beyaz bulmaca oynuyorum
İnsan her yerde doğar fakat vatan gerek ölmeye
Geçiyorsam şimdi aşktan kızları evden kovarak
Hep bu bozuk düzen bu darağacı suratlı toplum
Elifin uğru nakışlı tamam yavru balaban bakışlı
Fakat ya açsak yorgunsak al kan içindeysek
