Duygudaşlık ve kişisel gelişimi bakımından; "...ONDAN SONRA..." adlı yapıtı okurken Derin'le birlikte bir ailedeki zorlukları katkıya dönüştürüp kişiliğini olumlu yönde geliştiren; kaderi kabullenmesini karşın kötü kaderi değiştirme mücadelesini görüyorum. Bıkmadan kötüyü iyiye başarısızlığı başarıya çevirerek yaşam sürecinde en az kayıpla yere sağlam basan bu yapıta kişisel gelişim romanı diyorum.
Meltem rüzgârının esintisinde aşkını ve sevgisini o kadar gizemli anlatıyor ki gizin gizli dünyasında uyurgezer geziniyorsunuz adeta.
Defne onca haksızlığa karşın iş yaşamında arkadaşı arasındaki dengeyi ve uyumu sağlamaya çalışan bir yaşam kesitini; yaşamı sorgulayarak bir başına sessiz ve derinden gelen hislerinin doğrultusundaki yaşam mücadelesini araştıran ve sorgulayan acılarını sevinçlerini birleştirip arkadaşlarıyla paylaşarak sevgiye dönüştürüyor. Bu yaşam serüveni git gelinde bilenerek ayakları yere sağlam basarak dimdik ayakta durmayı başarıyor. Sanırım bu yapıtı okuyan her okuyucu kendi yaşamından kimi kesitleri görünce Altınsoy'u ayakta alkışlayacaklardır.
