Yazmak bir hüner değil, bir sırdır özde,
Bir kâğıt, bir kalem, her derde devadır sözde.
İnsan ne zaman düşse acıların gölgesine,
Gönlünden akar söz, birleşir özüyle yüreğinde.
Ölüm, aşk, keder, sevinç; her fânilik hâli,
Kalemle yazılır, derinleşir, olur kudret-î âlî.
