Hüznün öte t’arafından bakıyorum hayata
Damar damar isyan sükut vurmadan lehçeme
Terkediyor ömür uykuda gülümseyen kuşları
Düş sokağında kalp kırıklıkları savruluyor
Kederin dudağıdır suda açan karanfil
Korkular sanki ruhumun yelpazesi
Sapkın bir adamın ruhunda kan rengi bir tortu
Gök kızıl kıyamet muayyen bir merhaba
gibi arazlı sızılar ağlıyor
Sormadım bulutlara neden
hüzün var mayanızda
