Gönül her kırıldığında kendini yeniden bütünleştirir, birbirine karışan görüntüler toparlanır; yeniden kulaç atma vaktidir. Bu hep böyle gider; dünya hilafına yüzmek görünüşte çok mesafe aldırmaz ama maksat müstakim olmaktır ve kaynağa ulaşılmamış olsa da kişi hakikatte kaynakla daima birdir.
