Tevfik Fikret, şiir konusunda özellikle Fransız
anlayışına özenmiştir. Fransız şairler gibi aşırı
titiz ve şiire yön veren şairlerden biridir.
İlk kez 1900’ da Rübab-ı Şikeste adlı eserinde
toplumsal sorunları ele almıştır. Ardından da
1911’de Haluk’un Defteri adlı eserinde oğluna ve
gelecek yıllardaki kuşaklara tavsiyeler,
öğütler vermiştir.
Yine aynı yıl içerisinde yazılan Rübab-ın
Cevabı adlı şiir kitabında asıl konu halkın ve
kendisinin yaşadığı bazı acılardır,
bu kitapta yer alan Tarih-i Kadim’e Zeyl adlı
şiiriyle kendisini eleştiren Mehmet Akif Ersoy’a
yanıt olarak vermiştir. En sade ve akıcı dil
kullandığı şiirleri 1914’de yayımlanan
Şermin adlı kitabında bulunmaktadır.
