yeter ki ömrüm olsun
ne mayıslar veririm sana
sevgimi kanatmasan
çiçeğin çenekli olsa
yalnızlığımı bölüşsen
bahçeme ay doğsa
ateş harlı durur hep
kimse tanımaz külü
her mangal bir mezar
her köz
söne söne
bir ölü
ömrüm
yalnızlıkların çölü
nisan sonu
gelip yeşertsen
tomurcuklanır
yürek denen yediveren gülü
