Her insan ardında anlamlı bir iz bırakmak ister. Bunu yazarlıkla yapmaya çalışanların çoğunda sanat ve hakikatin sessiz mücadelesini görmek mümkündür. Bu sarmalda her iki gerçeğin birisini öne alan yazar bu gizemli kimyayı bozar ve orkestrayı amatör bir bando seviyesine düşürür. Bu eserde hakikat ön plana çıkarken bir yandan da insanı rahatsız etmeyen bir tertip varlığını okura sessizce hissettiriyor. Bu ise eserin kalıcı ve insanlığa faydalı olma noktasında atılan önemli bir adım olma özelliğini taşıyor.
Mesut Doğan
Akıllı bir varlık olan insanın anlamlı bir hayat sürdürmesi çok önemlidir. "Yaşayacak bir niçini bulunan hemen her nasıla dayanabilir" diyen Bachmann bunu çok güzel ifade etmiştir.
İnsan aklı kadarıyla sorumlu tutulacaktır. Buna "Dağına göre kış" demek doğru olur. Ancak aklımızı geliştirmek de bizim elimizdedir. Hiçbir hukuk sisteminde bilmemek mazeret sayılmaz. Kişi 'Beni musibete uğratma' deyip dalgalı dünya hayatında pasifliği de tercih edebilir 'Bana musibeti atlatacak bilinç ve güç ver beni dayanıklı kıl' deyip aktifliği de. Kierkegaard "Benim için hakikati bulmak uğrunda yaşamayı ve ölmeyi göze alacağım fikri bulmaktır" der. Bulmak için aramak aramak için de elbette bilinç gerekir.
Bu kitap birbirinin ruh eşi olduğunu düşünen ve büyük bir aşkla birbirine bağlanan iki sevgiliden birinin sevdiğine mektuplar yazarak onu yanlıştan vaz geçirme çalışmalarını anlatmaktadır. Hakikat yücedir. Kolay ve anlaşılır bir biçimde hakikatin 'mektup tarzında' dile getirilişini ilgiyle okuyacağınıza eminim.
