Artık seyircilerimle buluşamıyorum. Suya yazılan bu sanatın kalıcılığını sağlamak, bizden sonra tiyatroyu kucaklayacak gençlere emanet. Ne mutlu onlara! Ama arkalarına dönüp bakmalı; bugünlere nasıl, nasıl gelindiğini öğrenip düşünmeli ve ustaların nelerden geçip nerelere vardığının farkında olmalı; gelişen çağın koşullarında, yeni atılımlar yaratmak için bu birikimden yararlanmalılar.
Tiyatronun ölümsüzlüğüne inanıyorum. Binlerce yıl öncesinden bize ulaştığına göre, bundan böyle de her yeni nesille yoluna devam edecektir.
Anılarımı toplamak, onları benden sonraya bırakmak istedim. Kırık dökük kaleme aldığım bu kitabı hoşgörüyle okumanızı dilerim.
-Ani İpekkaya
