Yazar Necip Tosun, Türk edebiyatında yaşanan bir tür yok saymaya ve alanda bırakılan boşluğa karşı, bu eseriyle bir duruş sergiliyor. Bu duruş, Mustafa Kutlu’nun Ortadaki Adam'dan Tarla Kuşunun Sesi'ne kadar uzanan hikâye serüvenini izlemeyi, birbiri ardınca gelen kitaplarında nelerin korunup nelerin değiştiği üzerinden bir Kutlu haritası çıkarmayı amaçlıyor. Kutlu hikâyeciliğinin Türk edebiyatında nerede konumlandığını ortaya koyarken aynı zamanda, Türkiye’deki edebiyat ortamının seyrine de okuru tanık ediyor.
Eser, Mustafa Kutlu metinleriyle okur arasındaki mesafenin kapanmasına yardımcı bir konumda durması, onu anlamaya ve açıklamaya çalışması bakımından önemli bir kaynak.
