Matarasından birkaç yudum su içtikten sonra
gölgeye uzandı. Kâseyi göğsünün üzerine koydu.
Bu tabakada çıkan ev gereçlerinin çoğu M.Ö.
3500’leri işaret ediyor. Muhtemelen bu da öyle
yaşlı. Ayırdına varamadığı zamanın oyunlarından
biri işte. Sanki o nesneyi birisi, kendisi tarafından
bulunsun diye daha az önce oraya yerleştirmiş.
İçinde olduğu gerçekliğe yabancılaşıyor böyle
anlarda. Bedenine dar gelen ruhu neyle
hemhal olduğunu bilsin diye, bazen kırık dökük
parçacıkları bazen de böyle tek parça hâlinde
ele geçirdiği buluntuları bir süre göğsünde
dinlendiriyor.
Emame Akman Harmancı, ilk kitabı Uçurtmanın
İpi ile insan ilişkilerinin zaman ve mekâna bağlı
değişimlerine, duyguların çoklu yapısına dair
bir izlek sunuyor. Geçmişin ve geleceğin; düzen
kurmanın ve yıkmanın iç içe geçtiği öykülerden
oluşuyor Uçurtmanın İpi.
