“Vahyin Binbir Sesi tefsir de değil; meal denemesi de... Vahiyle özel görüşmelerimizde, gizli buluşmalarımızda içimin denizine taşıdıkları, içimin deryasından taşanlar diyebilirim. Kalbime akan vahyin sesleri, dilimden taşıyor bu sefer...”
Senai Demirci Vayhin Binbir Sesi’nde bu kez Kur’an üzerinden kalbe, insan’a adım atıyor. Ayetler üzerine düşünürken Rabbin kelamının nasıl da yaprak yaprak açılmaya devam ettiğine şahitlik ediyor. Ayetlerden yüzüne yansıyan tebessümleri yazıyor; ‘kardeşçe’, ‘hercaice’.
“Kur'ân'a baktıkça ikiz kardeşinle tanışırsın, kendi yüzüne yeniden bakmış olursun” diyor Senai Demirci, her ayetin nasıl da ‘biz’e, ‘bizim için’ indirildiğini hissettiren cümlelerle…
