Rus edebiyatının “altın çağı” olarak nitelendirilen XIX. yüzyıl klasiklerini okurken “… dereceden memurdu” ifadesi sıkça karşımıza çıkar. Türk okuru için aralanması gereken bir “sır perdesi” olan bu rütbe sistemi esasen XIX. yüzyıl Rus yaşam tarzının ve edebiyatının yapı taşlarından biridir. Çar I. Petro dönemine kadar uzanan Rütbeler Tablosu, varlığını 1917 yılına kadar sürdürmüştür. Bir başka deyişle rütbe sistemi yaklaşık iki asır boyunca Rusya kültürüne hem tanıklık etmiş hem yön vermiştir. Ortaya çıkışında liyakati ve düzeni hedefleyen Rütbeler Tablosu zamanla gerek bürokratik gerekse toplumsal yaşamda ahlaksızlığı, çürümeyi, düzensizliği ve yozlaşmayı tetikleyen bir güç unsuruna dönüşmüştür.
XIX. Yüzyıl Rus Edebiyatında Sivil Rütbelerin Önemi, Rus klasiklerine bu mercekten bakarak sivil rütbelerin, insanların yaşamlarındaki belirleyici işlevini ortaya çıkarıyor. Çalışma yalnızca tarihsel düzlemde gerçekleştirilen değil, edebiyat ve sosyoloji başta olmak üzere farklı disiplinleri bir araya getiren eser olma özelliği taşıyor. Kitap, Aleksandr S. Puşkin, Nikolay V. Gogol, İvan S. Turgenyev, Fyodor M. Dostoyevskiy, Lev N. Tolstoy ve Anton P. Çehov’un da aralarında bulunduğu 11 büyük Rus yazarın 77 eseri ve 136 karakteri üzerinden kapsamlı bir inceleme sunuyor.
Araştırma kapsamında nitel analizle elde edilen veriler istatistiklerle desteklenerek grafik ve tablolarla görselleştiriliyor. Ayrıca 14 rütbeye ait temsilî görsellerle içerik somutlaştırılıp zenginleştiriliyor. Edebî eserlerin sosyolojik bir belge olduğu iddiasıyla yola çıkan bu eserin, Rus klasiklerindeki karakter analizleri için bir kılavuz niteliğinde olacağı düşünülmektedir. Kitap edebiyat, tarih ve sosyoloji başta olmak üzere XIX. yüzyıl Rusya’sına ilgi duyan herkes için okunmayı beklemektedir.
