"Bunca acıya kedere, bir başına adalet yetecek mi?”
Yarın Gene Oynarız, insanı merkeze alan ve bu noktadan hareketle kendi dilini yaratan öykülerden oluşuyor. Kitapta yer alan öyküler kimi zaman mizahın inceliğini sırtlanırken kimi zaman da gerçekliğini hiçbir zaman kaybetmeyen kedere omuz veriyor.
Can Uçar bu öykülerde öykü geleneğine ve dile saygısını sunarken aynı zamanda güncel olan meselelerden de kaçınmayarak yaşadığı zamana ve coğrafyaya karşı sorumluluğunu yerine getiriyor. Çağın derdini odağına alan öykülerde insanlığın içine düştüğü karanlığı ve bu karanlığı yırtan edebiyatın gücünü görüyoruz.
