|
Onun, arkamdan çevirdiği oyunların arasında kovalamaca oynuyordum. Gerçeklerin arkamdan geldiğini görmeden koşuyordum. Bu oyunlarına takılmamaya, düşmemeye dikkat ederken peşimden hiç ayrılmıyordu. Elbet düşeceğimi biliyordu ve o gün, beni yok edecekti.
Hayatımı kendi ellerimle parçalarken yavaş yavaş sona ulaşmıştım. Onunla beraber yürüdüğüm bu yolda beni tüketmeyi başardı. Hemen ensemde nefesini hissediyordum. Acımayacaktı ve mahvettiği hayatımla kazanacaktı.
|
Neler olduğunu bilmemek içini kemiriyor değil mi?
