Nietzsche, miti hiç fark edilmeden her yerde var olan daimonik bekçiler olarak hayal ediyor. Mitin işlevsel olarak hiç fark edilmeden her yerde var olma hali, Kierkegaard’un da paylaştığı bir tanım. Daimonik bekçiler, gaibi mesken tutan cinlerin ifade edilmesinin ötesinde, bir fikir barındırıyorlar. Zira gaip tam da göz önünde olmayan, hazır bulunmayan, nerede olduğu bilinmeyendir. Kökeni itibariyle de kayıp, yitiklik ve noksanlık anlamlarını taşır. Georges Bataille da İkinci Dünya Savaşı sonrasında fikirlerinin dönüşüm geçirdiği kritik noktada, tek hakiki mitin, “mitin noksanlığı” olduğunu öne sürüyor. Öyleyse mit için şu özel tanımı şimdilik not etmekte fayda var: “Usçulukla biçimlendirilmiş varoluşa, amaç veren gaip.” Mite erişimi bahşeden de miti bedene büründüren de gaibin o daimonik muhafızları olmalı.