"Neyleyim köşkü neyleyim sarayı
İçinde salınan yar olmayınca...
Böyle der eski bir türkü. Hayatta en çok vakit geçirdiğimiz yer evimiz en çok birlikte olduğumuz insan eşimizdir. Annemize babamıza çocuğumuza kardeşimize arkadaşımıza... Açamadığımız sırları onunla paylaşırız. Ömür boyu süren hayat yolculuğumuzda yanımızda en çok bulunacak kişi odur. Sarayımızı köşkümüzü evimizi yuvaya dönüştüren yaşanabilir hale getiren onun varlığıdır. Yatağımızı yorganımızı ömür boyu paylaştığımız tek kişi eşimizdir; Onunla göğüs gereriz tüm zorluklara onunla atarız yuvamızın temelini! Bize geleceğe taşıyacak biz öldükten sonra adımızı yaşatacak istikbalde
