Henri Bergson'un bu klasik eseri, rüyadan anıya, entelektüel çabadan yaratıcılığa kadar tüm ruhsal yaşamın, maddi olmayan bir yaratım ilkesinin tezahürü olduğunu savunuyor. Bergson, iç yaşamımızı aydınlatırken beynin sınırlarını keşfediyor: Bilinç yalnızca nöronal bir etkinliğe indirgenebilir mi? Süre ile nasıl bir ilişki kuruyor?
1919'da yayınlanan bu önemli deneme koleksiyonu, hem psikolojik ("rüya" üzerine), hem felsefi ("ruh ve beden" üzerine) sorunları ele alırken, pratik bir yaklaşım benimsiyor. Yaşamak, Bergson'a göre, her zaman icat etmek, tekrarı yenilgiye uğratmaktır. Modern zihin felsefesinin temellerini atan bu yapıt, insan doğasının en gizemli sorularına ışık tutuyor.
"Tarihin performatif doğasını kavrayarak hedef kitlesine mükemmel şekilde hitap eden bir başyapıt."
— Oxford Academic
