Venüsçarığı desenli duvarda açıldı birden ilâhî argıt Ve el etti bize kovuğundan – sırıtkan dilsiz karanlık! Ayla sardı da sevgilimin başını, o şûle-i cevvâle, Lafzı ışıkta bırakıp geçtik bu argıdı – o sükûnete!
