"Kalbim dört kere esmerliğinize büründü Umay Hanım
Şu evrende yaşanamayacak kadar müthiş hayallerle bezendim
Hissettiniz mi
Sürekli aklıma geldiğinizi
Kafamın içinde gezintiye çıkmış bir kutup yıldızı gibi
Bir zamanlar içime
Dipsiz bir gün batımı hüznü çökerdi
Baharın ağırlığı yağardı üzerime
kimseler kalmamışken sahilde
Yüreğim Bağdat’ta bir Cuma çıkışı olurdu
Dedim ya Umay Hanım
Akşam bütün heybetiyle çökerdi üzerime"
