Muawen bi reketina otobuse re li baye beze xwe çengi destike deriye dawiye dikir linge xwe yi çepe diavete aliye hundir ser pelike ye raste ji li derve di valahiye de li ba dikir. Car caran qeweta xwe beri ser deste xwe yi bi destike deri ve dida ser u singe xwe di deriye nivvekiri re direji derve dikir u bi dengeki aza bang kidir: Diyarbekir! Diyarbekir!
