Dursun dünya demiştim işte durdu.
Bir adamın iç sesiyle başlayan bir felaket, bir kadının varlığıyla anlam bulan bir kıyamet…
Büyük bir yıkımın ortasında, geriye sadece iki insan kalır; birbirine kaybettiklerini, pişmanlıklarını ve aşkın anlamını sormak zorunda kalan iki yarım.
Bu Yuvarda dünyayı, zamanı ve aşkı yeniden sorgulayan bir roman.
Bir yandan büyük bir afetin içinde insan olmanın çıplak hâlini anlatırken, diğer yandan bir çevirmenin gözünden dillerin, hafızanın ve kadın-erkek arasındaki kadim çatışmanın izini sürüyor.
Yunus Emre Bozdoğan, insanın iç hesaplaşmasını yerle bir olmuş bir dünyanın sessizliğinde okura taşıyor.
Belki de en derin felaket, dünyanın değil; içimizin durduğu andır.
