Nihân ettim Kelâmım; gerçi ma'nâ âşikâr oldu
Söz oldu perde-î hüsnün: o perde vasf-i yâr oldu
Nikaab ender nikaab olsa Kelâm Hakk'ı eder ifşâ
Nihân û âşikâr ammâ söz oldu; söz medâr oldu
O söz goncâ gül oldu "Küntü Kenzen" sırrını açdı
Bu söz cân içre cân oldu; gül açdı; gül_izâr oldu
