Alman filozof Max Stirner'ın 1844 tarihli bir eseridir.
Bir yandan Hıristiyanlık, milliyetçilik ve geleneksel
ahlak, diğer yandan hümanizm, faydacılık,
liberalizm ve o zamanlar gelişen sosyalist
hareketin çoğuna yönelik radikal bir nominalist ve
bireyci eleştiriyi sunuyor ve bunun yerine ahlaksız
(önemli ölçüde doğası gereği ahlaksız veya
antisosyal olmasa da) egoizmi savunuyor.ü
