rüzgârlara bıraktığım buruşuk kâğıt
yitirdiğim her şey için vazgeçtiğim o ağıt
beni şimdi sen toplarsın önce dağıt
estikçe böyle yapraksız hülyalara o rüzgâr
dokunmuyor bile
çekinmiyor söylemekten
kendini bir deryaya salmış
mürekkep gibi kızıl bir balık
kâğıda bir iz bırakmak için geç kalmış
içim ki kendini bir şiir olarak yazmalıymış
dökülmüyor bile
