Klasik Türk Edebiyatı’nda şairler, şiirlerinin konularını hayatın her kesiminden alabilecek kadar geniş bir yelpazeye sahiplerdi. Bu doğrultuda Klasik Türk Edebiyatı veya diğer bir adıyla Divan Edebiyatı içerisinde neredeyse her konudan bahseden bir beyit bulmak mümkündür. Divan Edebiyatı’nın en temel konularından ve malzemelerinden biri de şüphesiz ki hayvanlardır. Coğrafi anlamda Osmanlı topraklarında karşılaşılan ve bilinen her hayvanı Divan Edebiyatı içerisinde görebiliriz. Osmanlı halkının günlük hayatta en çok karşılaştığı ve bildiği hayvan türü şüphesiz ki kuşlardır. Bu bağlamda Divan şairlerinin kuşlarla ilgili manzumeler hatta eserler yazması da kaçınılmazdır. Nitekim Divan Edebiyatı içerisinde kuşlarla ilgili müstakil eserler kaleme alınmış ve sayısız manzume yazılmıştır. Kuşlar arasında Osmanlı halkının ve Divan şairlerinin en aşina olduğu tür kuvvetle muhtemel güvercinlerdir. Keza Divan Edebiyatı içerisinde de insanlara yakın bir şekilde rahatça yaşayabilen güvercinlere sıkça rastlamaktayız. Ancak manzumelerde çeşitli benzetmeler yoluyla çokça kullanılan güvercinler, bu kullanım yoğunluğuna rağmen müstakil eserlere çok az konu olmuştur. Divan Edebiyatı’nda güvercin temalı müstakil eserler bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar azdır. Bu eserlerden biri de şu an elinizde tuttuğunuz kitabın konusu olan Remzî’nin Kebûter-nâme’sidir.
Bu kitapta kaynaklarda hakkında neredeyse hiçbir bilgi bulunamayan şair Remzî’nin, varlığı bilinen ancak metni ortaya konulmamış olan ve Osmanlı döneminde bilinip yetiştiriciliği yapılan güvercin ırkları hakkında bilgiler ihtiva eden eseri Kebûter-nâme ayrıntılı bir şekilde incelenmiş ve Klasik Türk Edebiyatı alanına tanıtılmıştır.
